Roken, puffen, jointje na jointje – het was ooit mijn dagelijkse routine. Wat begon als een experiment onder vrienden, groeide uit tot een volwaardige gewoonte die mijn leven beheerste. Maar hier zit ik dan, klaar om mijn verhaal te delen over de strijd om te stoppen met blowen en waarom het zoveel moeilijker is dan mensen vaak denken.
Het begin van de gewoonte
Mijn reis begon op een luie middag; ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Die eerste trek was meer uit nieuwsgierigheid dan iets anders, maar al snel werd het een manier om te ontspannen na een stressvolle dag werk of studie. Het voelde alsof ik eindelijk iets gevonden had dat mij echt kon kalmeren.
De realisatie slaat toe
Toch begon langzaam maar zeker het besef in te dalen dat wat eens als onschuldige zelfmedicatie begonnen was, langzaamaan mijn grootste vijand werd. Iedere poging tot stoppen resulteerde in slapeloze nachten, irritabiliteit en een constant gevecht tegen de drang naar “nog één hijs.” Ik stond voor twee keuzes: blijven vluchten of dit monster in de ogen kijken.
Duiken in zelfreflectie
In deze periode van worsteling kwam veel zelfreflectie kijken. Waarom deed ik dit? Wat probeerde ik nou daadwerkelijk te vermijden door mijzelf in rookgordijnen te hullen? Het antwoord was pijnlijk duidelijk – escapisme pur sang. Deze realisatie was confronterend maar noodzakelijk voor de volgende stap.
Eindelijk hulp zoeken
Na maandenlang getouwtrek met mezelf nam ik uiteindelijk dé stap: professionele hulp zoeken bij ik wil stoppen met blowen. Dit pad leidde niet alleen naar externe steun maar ook naar diepgaande persoonlijke groei en bewustwording over hoe verslaving werkt en invloed heeft op je mentale gezondheid.
De weg naar herstel is geen sprint maar eerder een marathon zonder duidelijke finishlijn. Met behulp van https://www.connection-sggz.nl/, ben ik geleidelijk aan gaan beseffen dat elke kleine overwinning telt en dat terugval niet gelijk staat aan falen maar eerder als leerproces dient.
Positieve toekomstvisie
Kijken naar wat er voor ligt brengt nu hoop – hoop op helderdere dagen zonder mistbank in mijn hoofd, hoop op echte connecties met mensen zonder tussenkomst van welke substantie dan ook en bovenal hoop op eigen kracht weer erkennen en gebruiken ten goede. Stoppen met blowen heeft mij geleerd dat ware vrijheid komt wanneer je je demon recht aankijkt en vervolgens passeert richting betere wegen.